هخامنشیان به سوخت بدون دود دست یافته بودند

نبود دوده‌های ناشی از سوخت روشنایی‌ها روی بخش‌های سنگی، اشیای باستانی و تزیینات به دست آمده از تخت جمشید حکایت از آن دارد که دو هزار و ۵۰۰ سال پیش برای تامین روشنایی از مواد سوختی بدون آلاینده استفاده می‌شده است.
به گزارش میراث خبر، مجموعه تخت جمشید مجموعه‌ای کامل از سازه‌ها و بقایای مربوط به دوره هخامنشی است که در زمان داریوش اول و در سال ۵۱۸ پیش از میلاد ساخته شده است. این مجموعه از کاخ‌ها، حصارها، بخش‌های خدماتی و نظام‌های مختلفی تشکیل شده است.
«حسن راهساز»، سرپرست گروه مرمت مجموعه تخت جمشید، گفت: «با توجه به این که تخت جمشید در دو هزار و ۵۰۰ سال پیش دارای تزیینات رنگی و پارچه‌ای بوده، هخامنشیان برای جلوگیری از کثیف شدن این تزیینات و نشستن دوده روی آنها، از مواد روشنایی پالایش شده استفاده می‌کرده‌اند.»
وی با اشاره به این که در طی سال‌های گذشته در بررسی‌های اشیا و آثار سنگی به جای مانده از تخت جمشید هیچ گونه آثار دوده دیده نشده است، گفت: «با توجه به این که مجموعه تخت جمشید بیش از ۱۲۵ هزار متر مربع وسعت دارد که بخش‌های زیادی از آن سرپوشیده بود و برای روشن کردن آنها مطمئنا از مقدار زیادی مشعل و مواد روشنایی استفاده می‌شد که در صورت عدم استفاده از روشنایی‌های پالایش شده هم اکنون با میزان زیادی از دوده روی سازه‌ها و اشیا برخورد می‌کردیم.»
کارشناسان هخامنشی همچنین علاوه بر پالایش مواد روشنایی برای خوشبو کردن فضای کاخ از عطر نیز استفاده می‌کرده‌اند.
راهساز در این باره گفت: «در بررسی‌های نقش برجسته‌های تخت جمشید شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در سطح کاخ‌های این مجموعه دو هزار و ۵۰۰ سال پیش از گیاهان مختلفی نظیر اسفند برای خوشبو کردن کاخ‌ها استفاده می‌شده است.»
مجموعه تاریخی و پایتختی تخت جمشید مهم‌ترین پایتخت حکومت هخامنشی است که در استان فارس و در نزدیکی شیراز جای گرفته است.