کل کل شیرازی و کازرونی

کازرون را جنگل و باغش خوش است

افیون را دود و احوالش خوش است

گر که باغی باشد اندر کازرون

رنگ و بو را بر گل و گلدان خوش است

ای که شیرازی بود گلدان تو

گل که بی گلدان بماند برگ خشکش را خوش است

گر چه سیروسی و قلب ما تپد از بهر تو

لیگن اندر بحث و گل گل قدرت ما را خوش است