القاب کشورها

  

اسپانیا= سرزمین ماتادورها
اتریش= سرزمین دانوب  

ایتالیا = کشور چکمه ای
ایسلند= سرزمین یخهای جاودانی  

برزیل = کشور قهوه
بحرین = مروارید خلیج
پرو = سرزمین اینکاها 

تبت= بام جهان
چاد = کشور دریاچه
چین = کشور اسمانی  

سوئد= کشور باسوادها
سیلان = گوشواره هندوستان  

ساحل عاج = کشور فیل ها  

شوروی= پشت پرده اهنین
شیلی = کشور دراز  

فنلاند = کشور هزار دریاچه  

فلسطین= ارض المقدس
فیلیپین= کشور جزیره ها
کنیا = کشور مائومائو
کوبا = کاسه شکر
مالدیو= کشور خوشه ای  

مصر=  سرزمین فراعنه
نپال= کعبه کوهنوردان
ونیز= ملکه ادریاتیک
هلند = کشور گل لاله

و اما صد حیف و هزار افسوس که لقبی برای ایران عزیز نیافتم

ولنتاین

در کشورهای اروپایی هر ساله روز ١٤ فوریه به عنوان "روز والنتین" ، روز عشق بین عاشقان گل شمع و البته هدیه رد و بدل می‌شود. می‌گویند والنتین یک کشیش مسیحی در قرن سوم میلادی بود و وقتی امپراطور رم "کلادیوس دوم" اعلام کرد که ازدواح مردان جوان ممنوع است چرا که مردان عذب سربازان بهتری هستند، کشیش والنتین از این فرمان سرپیچی کرد و چندین سال مخفیانه عاشقان جوان را به عقد هم آورد و زمانی که کلادیوس از این امر آگاه شد او را زندانی و اعدام نمود و اما عاشقان حوان نام اورا به خاطر سپردند. داستان دیگری که در این مورد است این است که والنتین در زندان عاشق دختر زندانبان شد و این دختر تا زمان اعدامش به دیدار او در زندان می‌آمد. این روز برای مردم فرانسه و انگلیس روز بسیار مهمی به شمار می‌آید و میلیون‌ها کارت بین عاشقان رد و بدل می‌گردد. در امریکا این روز از اواخر سال ١٧٠٠میلادی برگرار می‌گردد.  

تاریخچه ولنتاین 

ولنتاین در قرن اول میلادی در روم زندگی می کرد. در آن زمان روم تحت سلطه پادشاهی جنگجو به نام کلادسیوس بود که دوست داشت سربازان برای حضور سپاهش در جنگ داوطلب شوند ولی مردها نمیخواستند بجگند، و کلادسیوس این کمبود سرباز را ناشی از سستی مردها در ترک عشق می دانست، پس همه نامزدی ها و ازدواج ها ملغی اعلام کرد، همانطور که گفته شد ولنتاین که در آن زمان یک کشیش بود با او به مبارزه برخاست و به همراه ماریوس مقدس عزم خود را جزم کردند تا زوج های جوان را به طور سری به عقد هم درآورند. پس از با خبر شدنِ پادشاه از این قضیه برای سر والنتین مقدس جایزه تعیین شد و او زندانی شد. وقتی در زندان بود بسیاری از کسانی که او آنها را به عقد هم در آورده بود به دیدنش رفتند. آنها گل و نامه های محبت آمیز خود را از بالای دیوار زندان پرتاب می کردند. تا اینکه سرانجام در روز ۱۴ فوریه سال 269 قبل از میلاد به قتل رسید. یکی از ملاقات کنندگان او دختر زندانبان بود، روزها به دیدارش می آمد و چند ساعتی با هم صحبت میکردند روزی که قرار بود والنتین کشته شود نامه ای برای تشکر از دختر زندانبان نوشت که با جمله “Love from your valentine” خاتمه یافت. در سال 496 بعد از میلاد، پاپ جلاسیوس 14 فوریه را به افتخار او روز ولنتاین نامید. از سالها قبل روز ۱۴ فوریه کسانی که یکدیگر را دوست داشته اند برای هم هدایایی ساده ای چون گل می فرستادند. در نقاط مختلف دنیا در این روز مراسم مختلفی برگزار می شود که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در انگلستان کودکان به شیوه بزرگسالان لباس می پوشیدند و می خواندند:  

صبحت بخیر، ولنتاین
قفل هایت را مثل قفل های من باز کن
دوتا و سوی بعد از آن
صبحت بخیر ولنتاین

در ولز ، روز ۱۴ فوریه مردم به هم قاشق های چوبی هدیه می کنند که روی آنها را با قلب و کلید تزیین کرده اند این اشیای تزئینی به این معناست که «عشق من، تو قفل قلب مرا باز کردی»در قرون گذشته در این روز مردی که دختری را دوست داشته برایش لباس هدیه می فرستاده اگر دختر هدیه را می پذیرفته به معنای پذیرفتن خواستگاری او بوده است.

*بعضی مردم عقیده دارند اگر در روز ولنتاین یک سینه سرخ بالای سر دختری پرواز کند به معنی این است که او با یک دریا نورد ازدواج خواهد کرد. اگر یک گنجشک ببیند یعنی شوهرش فقیر ولی بسیار خوش اخلاق است و اگر یک سهره ببیند به معنای ازدواج با یک مرد میلیونر خواهد بود. افسانه دیگری نیز می گوید اگر یک دختر یک سیب را از دم گرفته بچرخاند ودر همین حال نام ۵ پسر مورد علاقه اش را به زبان بیاورد با پسری ازدواج خواهد کرد که در زمان ایستادن سیب نامش در زبان او بوده است و اگر همین سیب را از وسط بدو نیم کند تعداد تخمه های سیب تعداد فرزندان او خواهد بود .  

منظومه شمسی

راز فسیل انسان ‌‌< بیجینگ >

قبل از گم شدن فسیل های انسان "بیجینگ" این فسیلها در صندوق نسوز بیمارستان "شیه هه" شهر بیجینگ نگهداری می شد. چندی قبل از برپایی جنگ در منطقه اقیانوس آرام، "وی دون ژوی" کارشناس مشهور علم بشر که به تحقیقات فسیلهای مذکور مبادرت می ورزید، نگهداری آن در بیمارستان "شیه هه" را ناامن دانست و پیشنهاد کرد که به آمریکا منتقل شود. حدود سه هفته قبل از وقوع حادثه بندر "مروارید"، "با ون" یکی از مسئولان بیمارستان مذکور دستور داد این فسیلها شامل ۱۴۷ فسیل استخوان انسان بسته بندی شود. این سنگواره ها در دو جعبه چوبی بسته بندی شده و به سفارت آمریکا در چین منتقل شد و قرار بود همراه تفنگداران دریایی آمریکا به آن کشور منتقل شود. از آن پس، این فسیل های گرانبها به طور مرموزی ناپدید شد و تاکنون پیدا نشده است. گفته اند که این فسیل ها در جزیره "چین هوان دائو" همراه با کشتی پستی رییس جمهوری "هریسون" در سفر به آمریکا در اعماق دریا غرق شده است. برخی دیگر گفته اند که کشتی مذکور توسط ارتش ژاپن توقیف شده و فسیل ها مذکور توسط ارتش ژاپن کشف و نگهداری شده و سپس ناپدید شده است. پس از پایان جنگ دوم جهانی، ارتش آمریکا در ژاپن به دنبال فسیل های مذکور بود، اما به نتیجه نرسید. در سال ۱۹۷۲، یک بازرگان آمریکایی برای پیدا کردن فسیل ها پاداشی در نظر گرفت و از بسیاری مردم اطلاعاتی دادند. اما اطلاعات مذکور مربوط به فسیل های انسان "بیجینگ" نبود. در سال ۱۹۷۰، یک زن نیویورکی به "کریستوفر" دانشمندی که برای جستجوی این آثار تلاش می کرد تلفن زد و و اعلام کرد که شوهر مرحومش قبل از در گذشت فسیل های یاد شده را نگهداری می کرد. "هائرس" استاد دانشگاه "هاروارد" عکسهای ارسال شده زن را تماشا و تایید کرد که این آثار همان فسیل های مفقود شده است. اما چندی نگذشت که ارتباط این استاد با زن مذکور قطع شد. در سال ۱۹۹۱، "بورن" افسر نیروی دریایی و تاریخدان آمریکایی به طور ناگهانی نامه ای از دکتر "فولی" که به علت گم شدن فسیلهای مذکور در زندان بسر می برد دریافت کرد و "فولی" در آن مدعی شده بود که با زن مذکور ارتباط برقرار کرده و امیدوار است به زودی راز مفقود شدن فسیل های "انسان بیجینگ" حل شود. اما متأسفانه دکتر "فولی" در سال ۱۹۹۲ در گذشت. در سال ۱۹۷۰ میلادی، دکتری به نام "ویلیام" در روزنامه "نیویورک تایمز" ضمن انتشار یک آگهی اعلام کرد که سه سرنخ مربوط به انسان بیجینگ دارد که در ارتباط با دوستش در شهر "تیان جین" چین، در پژوهشگاه "باسد" در شهر "تیان جین" و بانک "بالی" در شهر "تیان جین" است که فرانسویان و سوئیسی ها ایجاد کرده اند. براین اساس، اداره امنیت عمومی شهر "تیان جین" با ایجاد یک گروه ویژه " بررسی پرونده مرموز" را آغاز کرد، اما سرنخ های مذکور بی مورد بود. در جریان انقلاب فرهنگی چین(سال ۱۹۶۹ -۱۹۷۹) کتاب کوچکی نوشته شد که در آن آمده است که "فسیلهای یاد شده از چین خارج نشده است. اما نویسنده کتاب پیدا نشد. چندی پیش، "جو گوا شین" کارشناس علم بشر چین پس از سالها بررسی، سرنخ جدیدی پیدا کرد مبنی بر اینکه پس از وقوع حادثه بندر مروارید آمریکا ، یک نگهبان مقر نیروی تفنگداران نیروی دریایی آمریکا و سفارت آمریکا مشاهده کرده است که دو نفر یک جعبه اشیا را در حیاط پشت سفارت دفن کرده اند. وی احتمال می دهد که این اشیا فسیلهای انسان بیجینگ باشد. "جو گوا شین" به محل رفت، اما به علت ساخت برخی منازل در این منطقه ، یافتن فسیل ها مسیر نشد. ده ها سال است که فسیلهای مذکور مفقود شده و اثری از آن پیدا نشده است. "جوئن لائی" نخست وزیر فقید جمهوری خلق چین گفت که فسیلهای انسان بیجینگ توسط چند چینی به چند آمریکایی واگذار شده و در دست آمریکایی ها گم شده است و دانشمندان با وجدان و وظیفه شناس باید برای یافتن آن تلاش کنند.  

هخامنشیان به سوخت بدون دود دست یافته بودند

نبود دوده‌های ناشی از سوخت روشنایی‌ها روی بخش‌های سنگی، اشیای باستانی و تزیینات به دست آمده از تخت جمشید حکایت از آن دارد که دو هزار و ۵۰۰ سال پیش برای تامین روشنایی از مواد سوختی بدون آلاینده استفاده می‌شده است.
به گزارش میراث خبر، مجموعه تخت جمشید مجموعه‌ای کامل از سازه‌ها و بقایای مربوط به دوره هخامنشی است که در زمان داریوش اول و در سال ۵۱۸ پیش از میلاد ساخته شده است. این مجموعه از کاخ‌ها، حصارها، بخش‌های خدماتی و نظام‌های مختلفی تشکیل شده است.
«حسن راهساز»، سرپرست گروه مرمت مجموعه تخت جمشید، گفت: «با توجه به این که تخت جمشید در دو هزار و ۵۰۰ سال پیش دارای تزیینات رنگی و پارچه‌ای بوده، هخامنشیان برای جلوگیری از کثیف شدن این تزیینات و نشستن دوده روی آنها، از مواد روشنایی پالایش شده استفاده می‌کرده‌اند.»
وی با اشاره به این که در طی سال‌های گذشته در بررسی‌های اشیا و آثار سنگی به جای مانده از تخت جمشید هیچ گونه آثار دوده دیده نشده است، گفت: «با توجه به این که مجموعه تخت جمشید بیش از ۱۲۵ هزار متر مربع وسعت دارد که بخش‌های زیادی از آن سرپوشیده بود و برای روشن کردن آنها مطمئنا از مقدار زیادی مشعل و مواد روشنایی استفاده می‌شد که در صورت عدم استفاده از روشنایی‌های پالایش شده هم اکنون با میزان زیادی از دوده روی سازه‌ها و اشیا برخورد می‌کردیم.»
کارشناسان هخامنشی همچنین علاوه بر پالایش مواد روشنایی برای خوشبو کردن فضای کاخ از عطر نیز استفاده می‌کرده‌اند.
راهساز در این باره گفت: «در بررسی‌های نقش برجسته‌های تخت جمشید شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در سطح کاخ‌های این مجموعه دو هزار و ۵۰۰ سال پیش از گیاهان مختلفی نظیر اسفند برای خوشبو کردن کاخ‌ها استفاده می‌شده است.»
مجموعه تاریخی و پایتختی تخت جمشید مهم‌ترین پایتخت حکومت هخامنشی است که در استان فارس و در نزدیکی شیراز جای گرفته است.